Της Τατιάνας Κκεσέ, Β3
Στην αρχή πίστευα ότι δεν θα ήταν κάτι πολύ σημαντικό! Πίστευα ότι μέσα σε 5 μέρες θα ήταν αδύνατο να είμαι σε θέση να κρίνω κατά πόσο μου αρέσει αυτή η δουλειά ή όχι.
Τελικά όμως ότι ΔΕΝ πίστευα βγήκε ΑΛΗΘΙΝΟ!
Καταρχάς, η επιλογή μου ήταν στις Βάσεις στο Ακρωτήρι, στο Τελωνειακό γραφείο "Customer's Service." Την πρώτη μέρα είχα πολύ άγχος στην ιδέα ότι θα ήμουν εντελώς μόνη μου περιτριγυρισμένη από Άγγλους και Έλληνες υπαλλήλους. Αυτό σήμαινε πως θα πρεπε να επικοινωνώ στα αγγλικά! Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, όχι απλώς απέκτησα αυτοπεποίθηση και μιλούσα πολύ εύκολα στα αγγλικά, αλλά και για πρώτη φορά στη ζωή μου απέδειξα στον ίδιο μου τον εαυτό καθώς και στους γύρω μου ότι δεν είμαι ένα ανασφαλές άτομο όπως πίστευα!
Γνώρισα πολλούς ανθρώπους και ανέλαβα πολλά καθήκοντα π.χ. συμπλήρωση φόρμας, πληκτρολόγηση στον Η.Υ. , και μετάφραση φυλλαδίων από ελληνικά στα αγγλικά. Στη μέση της εβδομάδας κάναμε περιπολίες για έλεγχο τρακαρισμένων αυτοκινήτων, για έλεγχο των ψαράδων (αν μπορούν νόμιμα να ψαρεύουν), και για κλεμμένα αντικείμενα. Αυτές τις στιγμές όπου υπήρχε η έντονη συζήτηση μεταξύ εμάς και των υπόπτων που ελέγχαμε, ένιωθα άπειρα συναισθήματα: Ενιωθα την αγωνία, ακόμη και τον φόβο που έδειχναν οι ύποπτοι.
Η τελευταία και καλύτερη μου ασχολία είναι όταν παρευρεθήκαμε στο αεροδρόμιο και φορώντας ωτοασπίδες και φωσφορούχο σακάκι για να ξεχωρίζω βρέθηκα στο πιο κοντινό σημείο όπου μπορεί κανείς να βρεθεί κατά την απογείωση ενός αεροπλάνου!!!! Μόλις απογειώθηκε πήγα στο υπόγειο όπου με μηχανή lazer ελέγχουν με πολύ προσοχή αν υπάρχει περισσότερη δόση τσιγάρων ή ποτού από την επιτρεπτή.
Και τέλος πήγα στον πρώτο όροφο του αεροδρομίου όπου ελέγχαμε τα διαβατήρια και τα εισιτήρια των επιβατών.
Αυτή μου την εμπειρία δεν θα την ξεχάσω ΠΟΤΕ, και κάθε φορά που την σκέφτομαι και θα την σκέφτομαι θα κατακλύζομαι από άπειρα συναισθήματα! Χάρη στους ανθρώπους που μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία (τους οποίους και υπερευχαριστώ) πέρασα υπέροχα και πρόσθεσα ακόμη ένα στόχο στη ζωή μου: Όταν μεγαλώσω να έχω μια θέση σε εκείνο τον τομέα. Υποσχέθηκα μάλιστα στον εαυτό μου ότι θα βάλω όλα μου τα δυνατά για να τον πραγματοποιήσω!
Στην αρχή πίστευα ότι δεν θα ήταν κάτι πολύ σημαντικό! Πίστευα ότι μέσα σε 5 μέρες θα ήταν αδύνατο να είμαι σε θέση να κρίνω κατά πόσο μου αρέσει αυτή η δουλειά ή όχι.
Τελικά όμως ότι ΔΕΝ πίστευα βγήκε ΑΛΗΘΙΝΟ!
Καταρχάς, η επιλογή μου ήταν στις Βάσεις στο Ακρωτήρι, στο Τελωνειακό γραφείο "Customer's Service." Την πρώτη μέρα είχα πολύ άγχος στην ιδέα ότι θα ήμουν εντελώς μόνη μου περιτριγυρισμένη από Άγγλους και Έλληνες υπαλλήλους. Αυτό σήμαινε πως θα πρεπε να επικοινωνώ στα αγγλικά! Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, όχι απλώς απέκτησα αυτοπεποίθηση και μιλούσα πολύ εύκολα στα αγγλικά, αλλά και για πρώτη φορά στη ζωή μου απέδειξα στον ίδιο μου τον εαυτό καθώς και στους γύρω μου ότι δεν είμαι ένα ανασφαλές άτομο όπως πίστευα!
Γνώρισα πολλούς ανθρώπους και ανέλαβα πολλά καθήκοντα π.χ. συμπλήρωση φόρμας, πληκτρολόγηση στον Η.Υ. , και μετάφραση φυλλαδίων από ελληνικά στα αγγλικά. Στη μέση της εβδομάδας κάναμε περιπολίες για έλεγχο τρακαρισμένων αυτοκινήτων, για έλεγχο των ψαράδων (αν μπορούν νόμιμα να ψαρεύουν), και για κλεμμένα αντικείμενα. Αυτές τις στιγμές όπου υπήρχε η έντονη συζήτηση μεταξύ εμάς και των υπόπτων που ελέγχαμε, ένιωθα άπειρα συναισθήματα: Ενιωθα την αγωνία, ακόμη και τον φόβο που έδειχναν οι ύποπτοι.
Η τελευταία και καλύτερη μου ασχολία είναι όταν παρευρεθήκαμε στο αεροδρόμιο και φορώντας ωτοασπίδες και φωσφορούχο σακάκι για να ξεχωρίζω βρέθηκα στο πιο κοντινό σημείο όπου μπορεί κανείς να βρεθεί κατά την απογείωση ενός αεροπλάνου!!!! Μόλις απογειώθηκε πήγα στο υπόγειο όπου με μηχανή lazer ελέγχουν με πολύ προσοχή αν υπάρχει περισσότερη δόση τσιγάρων ή ποτού από την επιτρεπτή.
Και τέλος πήγα στον πρώτο όροφο του αεροδρομίου όπου ελέγχαμε τα διαβατήρια και τα εισιτήρια των επιβατών.
Αυτή μου την εμπειρία δεν θα την ξεχάσω ΠΟΤΕ, και κάθε φορά που την σκέφτομαι και θα την σκέφτομαι θα κατακλύζομαι από άπειρα συναισθήματα! Χάρη στους ανθρώπους που μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία (τους οποίους και υπερευχαριστώ) πέρασα υπέροχα και πρόσθεσα ακόμη ένα στόχο στη ζωή μου: Όταν μεγαλώσω να έχω μια θέση σε εκείνο τον τομέα. Υποσχέθηκα μάλιστα στον εαυτό μου ότι θα βάλω όλα μου τα δυνατά για να τον πραγματοποιήσω!
Τατιάνα σε ευχαριστούμε από όλη την ομάδα του Τελωνέιου στο Ακρωτήρι για τα καλά σου λόγια. Ελπίζουμε ότι όποιαδηποτε βοήθεια χρειαστής δεν θα διστάσεις να την ζητήσεις. Σου ευχόμαστε να πραγματοποιίσεις τα όνειρα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή