Δελφίνια και άνθρωπος

Της Άντριας Θεοδότου

Πολλές φορές ακούμε πως τα δελφίνια έχουν ομοιότητες με τον άνθρωπο ή εκφράζονται όπως αυτός. Γι΄ αυτό κρίναμε ότι πιθανόν να σας ενδιάφερε η διερεύνηση αυτού του θέματος, του μαγικού κόσμου του δελφινιού.

Ξέρετε πως τα δελφίνια είναι θηλαστικά και πως όταν είναι παιδιά μένουν με την μητέρα τους 3-6 χρόνια;  Πως η αναπνοή τους ελέγχεται από τη δική τους βούληση; Μπορούν μάλιστα να βουτήξουν μέχρι 500 μέτρα βάθος κρατώντας την αναπνοή τους, ανεξάρτητα από την πίεση και το ψύχος που επικρατεί σ΄αυτά τα βάθη. Φανταστικό ε;  

Είναι επιθετικά μόνο σε περίοδο ζευγαρώματος, Θα αναρωτιέστε ίσως πως παίρνουν το φαγητό τους. Τα πανέμορφα αυτά θηλαστικά χρησιμοποιούν την ουρά τους: Xτυπούν το ψάρι, αυτό βγαίνει στον αέρα και , ¨χλαπ¨ , το αρπάζουν με το στόμα τους στον αέρα και τα καταπίνουν ολόκληρο,  δεν τα μασούν.

Άραγε τα δελφίνια αισθάνονται; 

Και πώς επικοινωνούν άραγε; 

Ξέρουμε πως ο εγκέφαλός τους είναι σε αναλογία, λίγο μεγαλύτερος από τον ανθρώπινο. Επίσης πρέπει να αναφερθεί πως το δελφίνι δεν παρουσιάζει οσφρητικό σύστημα. Βασική αίσθησή του είναι η ακοή. Ζουν σ’ ένα κόσμο όπου κυριαρχεί ο ήχος. Επικοινωνούν λοιπόν με σφυρίγματα, με κρότους ήχους και διάφορα άλλα. Ο Αριστοτέλης γράφει: 

Η φωνή των δελφινιών στον αέρα, ακούγεται σαν την φωνή ενός ανθρώπου που αναπαράγει με ευκολία κάθε συνδυασμό από φωνήεντα, αλλά έχει μεγάλες δυσκολίες να προφέρει τα σύμφωνα.

Τη σωματική γλώσσα με την οποία επικοινωνούν δεν την έχουν αποκρυπτογραφήσει ακόμα. Έχουν γίνει πολλά πειράματα στα οποία ο άνθρωπος προσπαθεί να φτιάξει μια "γλώσσα" κατανοητή και από τα δύο είδη, δηλαδή αναπαράγουν ηλεκτρονικούς ήχους δελφινιών σε μικρότερες ή μεγαλύτερες συχνότητες. Σε κάποια πειράματα τα δελφίνια έδειχναν ότι κατανοούν την τεχνητή γλώσσα: έφτιαχναν μάλιστα και προτάσεις με σωστή σειρά.

Μήπως όμως απλώς διασκέδαζαν με τους ήχους αυτούς; 

Τα δελφίνια είναι πολύ κοινωνικά όντα και δεν αντέχουν τον αποκλεισμό. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα δελφίνια ζουν σε κοπάδια τα οποία συνενώνονται με μεγαλύτερα. Έτσι όταν νιώσουν μοναξιά προσπαθούν να προσκολληθούν σε οτιδήποτε κινείται ή σε οποιονδήποτε.  Εάν όμως δε βρουν συντροφιά είναι δυστυχισμένα και πέφτουν σε λήθαργο ή αφήνουν τον εαυτό τους να πεθάνει.  Αλλά μόλις βρουν σύντροφο (ένα άλλο δελφίνι ή έναν άνθρωπο) ξαναπηδούν στη ζωή. Η αιχμαλωσία αποτελεί πλήγμα γι’αυτά, σωματικά και ψυχολογικά. Γι’αυτό σκεφτείτε το σοβαρά προτού κλείσετε ένα δελφίνι στο ενυδρείο σας!

Απίστευτο και όμως αληθινό! 

Η συμπεριφορά των δελφινιών προς μια έγκυο αλλάζει γιατί ‘’βλέπουν’’ μέσα της το βρέφος. Της συμπεριφέρονται όπως και στα δικά τους θηλυκά όταν βρίσκονται στην περίοδο της κύησης, δηλ. με τρυφερότητα και προστατευτικό πνεύμα. Αξίζει να αναφερθούμε στα πειράματα γέννησης ανθρώπινων βρεφών στο νερό, σε χώρους όπου υπάρχουν δελφίνια. Τα νεογέννητα βρέφη , όπως ξέρουμε, μπορούν να κολυμπούν κάτω από την επιφάνεια χωρίς να αναπνέουν σαν να βρίσκονται στον αμνιακό σάκκο-αμνιακό υγρό. Τα δελφίνια τους συμπεριφέρονται σαν δικά τους παιδιά, και μάλιστα λέγεται ότι παιδιά που γεννήθηκαν μαζί με δελφίνια έγιναν πολύ πιο ζωντανά και δυνατά.

Και τώρα δώστε ιδιαίτερη προσοχή!

Αξιοθαύμαστο είναι το γεγονός πως στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία τις τελευταίες δεκαετίες διεξάγονται πειράματα με δελφίνια για την θεραπεία αυτιστικών παιδιών. Πως εξηγείται αυτό; Ως γνωστό ο αυτισμός είναι η διαταραχή της επικοινωνίας. Η επικοινωνία δεν είναι μια από τις αξιοθαύμαστες ιδιότητες των δελφινιών που εντυπωσιάζει τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια;  Σύμφωνα με τους ερευνητές τα αυτιστικά παιδιά ανταποκρίνονται και αντιδρούν στα παιχνιδιάρικα αυτά θηλαστικά σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα από ότι στους ανθρώπους θεραπευτές. Ας σημειώσουμε ότι έχουν γίνει και με άλλα ζώα, αλλά χωρίς την ανάλογη επιτυχία.

          Με όλα τα πιο πάνω, δεν αισθάνεστε μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς τα δελφίνια;

Κι όμως παρ’όλα αυτά τα δελφίνια απειλούνται, και ιδιαίτερα από     τους ανθρώπους.                                                                                                          

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος να εξαφανιστούν τα δελφίνια είναι από τη ρύπανση της θάλασσας. Ο άνθρωπος έχει μεταξύ άλλων απερίσκεπτα χρησιμοποιήσει τη θάλασσα σαν σκουπιδότοπο για τα τοξικά απόβλητα των βιομηχανιών.

Δεν είναι κρίμα να απειλούνται αυτά τα όμορφα και φιλικά προς τον άνθρωπο θηλαστικά;