Σας καλούμε να δείτε τα πορίσματα της έρευνας και να διαβάσετε και το δικό μας σχετικό άρθρο πατώντας εδώ.
Το φαινόμενο της αντικοινωνικής συμπεριφοράς στους αθλητικούς χώρους και τα πρόσφατα κρούσματα βίας ανησύχησαν ιδιαίτερα τη δημοσιογραφική μας ομάδα. Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται σήμερα η βία στα γήπεδα, ο στείρος φανατισμός για την ομάδα που αντιτίθεται στον γνήσιο φίλαθλο πνεύμα, καθώς και το μίσος για τον οπαδό της αντίπαλης ομάδας, μας προβλημάτισαν σε σχέση με το θέμα της εφημερίδας που ανέλαβε να εκδώσει η τάξη μας. Θεωρήσαμε τις εκδηλώσεις βίας λόγω της τυφλής προσήλωσης στην «ιδέα» της ομάδας φαινόμενο που συνδέεται με άλλες εκδηλώσεις διάκρισης απέναντι στη όποια διαφορετικότητα. Όντας φίλαθλοι, προβληματιστήκαμε για τα αίτια αυτού του φαινομένου και για τη σχέση του ποδοσφαιρικού φανατισμού με τη γενικότερη αντικοινωνική συμπεριφορά. Θέλοντας να διερευνήσουμε τις απόψεις των συμμαθητών και των συμμαθητριών μας για το θέμα, ώστε να μπορέσουμε να καταγράψουμε συγκεκριμένες εισηγήσεις για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού κοινωνικού προβλήματος, προχωρήσαμε στην ετοιμασία ενός ερωτηματολογίου, το οποίο απαντήθηκε από 100 μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας. Το ερωτηματολόγιο δόθηκε σε τυχαίο δείγμα μαθητών και μαθητριών της Α, Β και Γ τάξης του σχολείου μας, ώστε τα αποτελέσματα να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικά. Επειδή στόχος μας ήταν να διερευνήσουμε κατά πόσον οι μαθητές έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και στάσεις από τις μαθήτριες για το συγκεκριμένο θέμα, φροντίσαμε ώστε το ερωτηματολόγιο να απαντηθεί από τον ίδιο αριθμό αγοριών και κοριτσιών (50 αγόρια και 50 κορίτσια).
Από την πρώτη ερώτηση διαφάνηκε ότι οι απαντήσεις αγοριών και κοριτσιών θα ήταν διαφορετικές, αφού 48 από τα 50 αγόρια και 34 από τα 50 κορίτσια απάντησαν ότι είναι φίλαθλοι, συνολικό ποσοστό δηλαδή 82 %. Αναφορικά με τα αίτια επιλογής της ομάδας τους, οι συμμαθητές μας απάντησαν ως εξής:
Στην ερώτηση κατα πόσον στην επιλογή της ομάδας τους έπαιξε ρόλο η κομματική προέλευση της οικογένειας, μόνο το 38% υων αγοριών και το 20% της των κοριτσιών απάντησε θετικά. Το υπόλοιπο 62% των αγοριών και το 80% των κοριτσιών επιλέγει την ομάδα του με άλλα κριτήρια. Ποια είναι αυτά; Φαίνεται ότι σημαντικότικότερος παράγοντας είναι η οικογένεια, με ποσοστό 76% για τα αγόρια και 68% για τα κορίτσια ενώ ακολουθούν οι φίλοι με 12% και 28% αντίστοιχα. Η προπόνηση δεν φαίνεται να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, αφού μόλις 4% των κοριτσιών και 10% των αγοριών επιλέγει την ομάδα του επηρεασμένος από την προπόνησή του.
Όσον αφορά τη συχνότητα με την οποία παρακολουθούν ποδόσφαιρο οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριές μας, παρατηρείται μεγάλη διαφορά μεταξύ τους. Η πλειοψηφία των αγοριών (52%) πηγαίνει στο γήπεδο σε κάθε αγώνα της ομάδας τους, ποσοστό 18% μιά φορά την εβδομάδα και 20% μια φορά το μήνα. Μόλις ένα 10% δεν πηγαίνει ποτέ στο γήπεδο. Αντίθετα τα κορίτσια που δεν πηγαίνουν ποτέ στο γήπεδο είναι τα περισσότερα (56%), ενώ 26% πηγαίνει μόνο μια φορά το μήνα. Μία φορά την εβδομάδα πηγαίνει μόνο το 8% και σε κάθε αγώνα της ομάδας του το 10% των κοριτσιών.
Πολλά αγόρια έχουν εισιτήριο διαρκείας (34%) αλλά και αρκετά κορίτσια (24%). Τα κορίτσια προτιμούν να αγοράζουν κανονικό εισιτήριο (64%) όταν πηγαίνουν στο γήπεδο, όπως και ποσοστό 44% των αγοριών. Υπάρχουν όμως και αυτοί που προτιμούν να μπαίνουν χωρίς εισιτήριο – 22% των αγοριών και 12% των κοριτσιών, δείχνοντας μια πρώτης μορφής αντικοινωνική συμπεριφορά.
Τι θα μπορούσε να κάνει κάποιον να μην πάει σε αγώνα της ομάδας του; Την πρώτη θέση παίρνουν τα γενέθλια ενός καλού φίλου, σε ποσοστό 38% και για τα δυο φύλα, ενώ στη συνέχεια οι άλλοι λόγοι δε φαίνονται ιδιαίτερα ανασταλτικοί για να εμποδίσουν κάποιον να πάει στο γήπεδο. Ένα σημαντικό οικογενειακό γεγονός (π.χ. γάμος) είναι ανασταλτικός παράγοντας για το 12% αγοριών και κοριτσιών, ενώ μια κηδεία συγγενικού προσώπου για το 12% των αγοριών και το 14% των κοριτσιών. Τα δύο φύλα σχεδόν συμφωνούν ότι ένα ραντεβού με το κορίτσι/αγόρι τους θα μπορούσε να τους κρατήσει μακριά από το γήπεδο (6% και 8%). Η συναυλία του αγαπημένου τους τραγουδιστή είναι σημαντικότερη του αγώνα μόνο για 4% των κοριτισών, ενώ για τα αγόρια σε καμία περίπτωση αυτό δε συμβαίνει. Για άλλους λόγους που δεν ονομάζονται δε θα πήγαιναν στο γήπεδο 4% των αγοριών και 16% των κοριστιών. Αντίθετα, κανένας λόγος δεν μπορεί να αποτρέψει το 28% των αγοριών και το 8 % των κοριτσιών από το να παρακολουθήσει την ομάδα του στο γήπεδο.
Για ποιους λόγους πηγαίνουν οι νέοι στο γήπεδο;
Για να παρακολουθήσουν την ομάδα τους δηλώνουν τα αγόρια σε ποσοστό 76% και τα κορίτσια σε 48% και γιατί τους αρέσει το ποδόσφαιρο (60% και 26% αντίστοιχα). Πάνε όμως και για να φωνάξουν και να εκτονωθούν (36% και 32). Τα αγόρια προχωρούν και παραπέρα. Ποσοστό 30% δηλώνει ότι πάει για να συγκρουστεί με την αστυνομία καθώς και για να συγκρουστεί με οπαδούς της αντίπαλης ομάδας, λόγοι που δεν ισχύουν καθόλου για τα κορίτσια. Ακόμη, το 26% των αγοριών και το 3% των κοριτσιών θεωρεί το ποδόσφαιρο ως ευκαιρία για να δώσει ξύλο. Από τη άλλη, ο χώρος του γηπέδο φαίνεται να λειτουργεί ως χώρος συναντήσεων για κάποιους, αφού το 10% των αγοριών και το 22% των κοριτσιών θεωρεί το ποδόσφαιρο ως ευκαιρία για να δει τους φίλους του ή ακόμη για ένα ραντεβού με το κορίτσι / αγόρι του (10% και 18%).
Όσον αφορά τα φαινόμενα βίας, οι μαθητές/τριες εξέφρασαν τις εξής απόψεις:
Το 32% των αγοριών και το 74% των κοριστιών τα θεωρεί ανεπίτρεπτα, ενώ 12% και 22% αντίστοιχα δεν πηγαίνουν στο γήπεδο εξαιτίας των φαινομένων βίας. Σε ποσοστό 34% τα αγόρια και 24% τα κορίτσια δηλώνουν ότι ενοχλούνται από τα φαινόμενα αυτά, αλλά κατανοούν γιατί γίνονται. Μόνο 16% των αγοριών και 6% των κοριτσιών σημειώνουν αδιαφορία για το θέμα. Πολλοί είναι αυτοί που φαίνεται να τα απολαμβάνουν (38% των αγοριών αλλά μόνο 4% των κοριστιών), ενώ αρκετά αγόρια επιλέγουν μάλιστα να συμμετέχουν σε αυτά (30%). Κάτι που μας προβλημάτισε ιδιαίτερα είναι ότι σε ποσοστό 18% τα αγόρια θα χτυπούσαν κάποιο φίλο τους γιατί είναι οπαδός αντίθετης ομάδας, γεγονός που δεν ισχύει καθόλου για τα κορίτσια.
Στην ερώτηση ποια μέτρα θα πρότεινες για να σταματήσουν τα φαινόμενα βίας, δόθηκαν οι εξής απαντήσεις, από αγόρια και κορίτσια αντίστοιχα:
- Κανένα. Δεν υπάρχει λόγος να σταματήσουν 18% 4%
- Δεν με ενδιαφέρει το θέμα 14% 6%
- Δεν ξέρω 16% 14%
- Περισσότερος έλεγχος στις εισόδους 26% 40%
- Περισσότερη αστυνόμευση 26% 44%
- Κλειστοί αγώνες 14% 22%
- Κάμερες στο χώρο των θεατών 20% 30%
- Αριθμημένα καθίσματα / ηλεκτρονικός έλεγχος 22% 34%
- Προβολή εικόνων με χτυπημένους πριν τον αγώνα 26% 20%
- Αυστηρές τιμωρίες 14% 60%
- Ειδικό μάθημα στα σχολεία 36% 26%
- Ενημέρωση από τα Μ.Μ.Ε. 34% 14%
Ως γενικό συμπέρασμα από τα πιο πάνω προκύπτει ότι τα αγόρια τείνουν περισσότερο προς προληπτικά μέτρα, κυρίως παιδαγωγικά, ενώ τα κορίτσια προτιμούν τις αυστηρές ποινές και περισσότερη αστυνόμευση.
Ποιο είναι όμως το προφίλ αυτών που απάντησαν το ερωτηματολόγιό μας, σε σχέση με την προσωπική τους εμπλοκή σε φαινόμενα βίας και αντικοινωνικής συμπεριφοράς;
Το 32% των αγοριών δηλώνει ότι έχει εμπλακεί κάποιες φορές σε καυγά μεταξύ οπαδών διαφορετικών ομάδων ή μεταξύ οπαδών και αστυνομίας. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί ένα 8% που εμπλέκεται συχνά σε καυγάδες και ένα 12% που εμπλέκεται σε κάθε αγώνα. Δηλαδή περισσότεροι από ένας στους δύο ερωτηθέντες (αγόρια) έχουν εμπλακεί οι ίδιοι σε φαινόμενα βίας στο γήπεδο, ενώ μόνο το 48% (του τυχαίου αυτού δείγματος) των αγοριών δεν έχει εμπλακεί ποτέ σε καυγά. Εδώ τα κορίτσια διαφοροποιούνται αφού μόλις 6% απάντησαν κάποιες φορές και 94% απάντησαν ποτέ. Και αφού το 52% των αγοριών έχει εμπλακεί σε καυγάδες, πόσοι έχουν συλληφθεί και πώς το αντιμετώπισαν. Το 12% των ερωτηθέντων αγοριών ομολογεί ότι έχει συλληφθεί μετά από κάποιο φαινόμενο βίας σε γήπεδο (δηλαδή 6 στους 50 μαθητές που ρωτήθηκαν). Από αυτούς οι μισοί θεωρούν ότι αδικήθηκαν γιατί δεν είχαν ανάμειξη στους καυγάδες, ο ένας στους τρείς κρίνει ότι αδικήθηκε γιατί κάποιο άλλοι έφταιγαν περισσότερο, ενώ μόνο ο ένας από τους έξι αναγνωρίζει ότι δίκαια έχει συλληφθεί.
Αν και τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου αυτού δεν μπορούν να θεωρηθούν απόλυτα έγκυρα, εφόσον το δείγμα μας ήταν κάπως μικρό, θεωρούμε ότι αναδεικνύουν τις αντιλήψεις που οδηγούν στο φαινόμενο της βίας στα γήπεδα. μια εκτενέστερη έρευνα θα μπορέσει να φωτίσει περαιτέρω το θέμα, αλλά και να προχωρήσει στη διερεύνηση των σχέσεων ανάμεσα στο φαινόμενο αυτό και τη γενικότερη αντικοινωνική συμπεριφορά, η οποία εκδηλώνεται με υποτίμηση, αποφυγή, απόρριψη, γελοιοποίηση του διαφορετικού «άλλου», είτε αυτός πιστεύει σε διαφορετικό θεό, είτε έχει διαφορετικό χρώμα, είτε υποστηρίζει διαφορετική ομάδα
Έρευνα: Νικολαϊδης Δημήτρης, Γεωργίου Πάνος, Φιλίππου Νικόλας, Χαραλάμπους Γιάννης, Χριστοφόρου Κύπρος, Χρυσάνθου Χαράλαμπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να μας στείλετε το σχόλιό σας κι εμείς, αφού κρίνουμε ότι συνάδει με το πνεύμα του ιστολογίου μας, θα το αναρτήσουμε. Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να μην περιλαμβάνουν οποιεσδήποτε προσβλητικές αναφορές και να γίνονται σε πλαίσιο σεβασμού και κοσμιότητας.